De start van een nieuw project!

Toen ik vorig jaar verhuisde, was ik langere tijd niet gesetteld genoeg om aan de achtergrond voor het aurifries te gaan beginnen dat ik zal onderwijzen voor de Alpine Experience. Ik wist wat ik wilde maken en wist ook welke kleuren ik wilde gebruiken. Het vinden van de juiste mindset om te beginnen met borduren duurde iets langer. Maar ik ben eindelijk in het diepe gesprongen! De komende maanden zul je regelmatig updates tegenkomen op het blog. Vandaag beginnen we met het ontwerp, de opzet en het eerste stukje borduren. My Journeyman Patrons kunnen PDF-instructies downloaden voor het borduurgedeelte.

Het ontwerp is een combinatie van elementen die te vinden zijn op een serie aurifriezen op een kazuifel in museum Catharijneconvent in Utrecht. Hoewel ik deze keer alleen de achtergrond zal onderwijzen, kan deze worden gecombineerd met de or nue-figuur van Elisabeth van Thüringen die ik vorig jaar heb onderwezen. Beide projecten kunnen echter prima op zichzelf staande borduurwerken zijn. Om dit te illustreren, zal mijn geborduurde versie van de achtergrond de ruimte voor een figuur volledig weglaten.

Ik heb mijn slate frame opgezet met een stuk 46 ct even-weave linnen. Het ontwerp is overgebracht met behulp van de traditionele prick en pounce methode. In plaats van verf heb ik inkt en een penseel gebruikt om de puntjes met elkaar te verbinden. Hoewel inkt zich een beetje verspreidt, vind ik het fijner dan verf. In de meeste gevallen zal verf afbladderen tijdens het borduren. Het is extreem moeilijk om de consistentie precies goed te krijgen, zodat het dat niet doet. Inkt sijpelt in de stof en kan dus niet schilferen.

Het eerste element dat ik geborduurd heb, is de beroemde tegelvloer. Het is gemakkelijk borduren en perfect voor de start van zo'n groot project! Middeleeuws borduurwerk bestaat vaak uit meerdere lagen borduurwerk op elkaar. De tegelvloer is geen uitzondering. Aan de ene kant helpt dit bij het geven van een gevoel van diepte. Het borduurwerk is minder vlak. Aan de andere kant stelt het de borduurder in staat om de uiteinden van zijn draden te verbergen. Blootliggende draaduiteinden, hoe goed ook vastgestikt, kunnen na verloop van tijd ontrafelen.

In naam van duurzaamheid is het belangrijk om zo min mogelijk starts en stops van de gouddraden te hebben. Onze tegelvloer is een goed voorbeeld van hoe dit is bereikt. De rijen gouddraad bestaan uit een enkele lange draad Stech. Er zijn slechts twee ‘staartjes’: één aan het begin en één aan het einde. De draad loopt aan de voorzijde langs de rand van de tegelvloer. Door ervoor te zorgen dat je deze 'bocht' mooi vlak hebt liggen, kun je hem nauwelijks zien in het afgewerkte stuk. Bovendien is deze rand bedekt met een rood lint in het originele middeleeuwse stuk. Best knap toch?