In het najaar geef ik een heel bijzondere workshop op een spectaculaire locatie. En voor degenen die niet aanwezig kunnen zijn, lees verder, want je kunt de tentoonstelling virtueel bezoeken wanneer je maar wilt. In deze blogpost vertel ik je wat meer over de workshop zelf. En ik zal je enkele screenshots van de virtuele tentoonstelling laten zien, zodat je weet wat er te zien is en waar je gaat borduren, mocht je aanwezig zijn. Mijn plan is om meer van deze workshops op locatie aan te bieden. Ze zijn een unieke kans om te borduren waar het eigenlijke middeleeuwse borduurwerk wordt bewaard. Je kunt de originelen bestuderen en tegelijkertijd proberen ze na te maken! En je komt nog eens ergens. Halberstadt, bijvoorbeeld, is een zeer charmante middeleeuwse stad met veel originele gebouwen die nog steeds overeind staan. Dit wil je niet mislopen! First things first. Je gaat een kleine sampler (ca. 8,8 x 8,8 cm) van (onderlegd) goudwerk borduren. Het centrale vierkant bestaat uit een diaperpatroon over touwvulling. Dergelijke achtergronden waren erg populair in stumpwork borduurwerk uit Midden-Europa. Eenvoudig te maken, maar met een hoge wow-factor. De rand bestaat uit twee verschillende zeer populaire diaperpatronen (open diamant en open vlechtwerk) en twee versies van eenvoudig vlechtwerk over touwvulling. De naden tussen de verschillende delen zijn bedekt met twist en zoetwaterparels om de sampler een echte middeleeuwse uitstraling te geven. Meer informatie over de materialen vind je hier. Deze workshop is ideaal als je de meest voorkomende middeleeuwse goudwerk borduurtechnieken wilt verkennen. We zullen borduren in de kloostergangen van de kathedraal van Halberstadt. De kathedraal werd gebouwd tussen 1236 en 1491 en heeft zijn middeleeuwse karakter behouden. Je hebt volledige toegang tot het museum en de kathedraal tijdens de tweedaagse workshop. Ik zal loeplampen en Lowery-werkstandaards voor meenemen die je tijdens de workshop kunt gebruiken. Een goede plek om te verblijven is de Halberstädter Hof. Het dateert uit 1662 en is zeer charmant. Dit hotel ligt op loopafstand van de kathedraal. Halberstadt heeft een treinstation en is vanaf de luchthaven van Berlijn in ongeveer 3,5 uur te bereiken. De kathedraal herbergt een van de belangrijkste kathedraalschatten in Europa. Het is waarschijnlijk ook een van de musea met de grootste permanente tentoonstelling van middeleeuws textiel. Meer dan 70 stukken, van luxe zijden tot verbazingwekkend goudborduurwerk tot prachtig witwerk en enorme wandtapijten, zijn te zien. Er is een prachtige publicatie (Meller, H., Mundt, I., Schmuhl, B.E.H. (Eds.), 2008. Der heilige Schatz im Dom zu Halberstadt. Schnell + Steiner, Regensburg) met prachtige kleurenfoto's en gedetailleerde beschrijvingen van ongeveer 60 stuks. Het bevat veel close-up foto's waar je letterlijk elke steek kunt zien. Er is ook een volledige collectiecatalogus in de maak die zal worden gepubliceerd via de Abegg Stiftung. Naar mijn persoonlijke mening zijn hun publicaties de gouden standaard als het gaat om geborduurd textiel.
Heb ik je nieuwsgierig gemaakt? Briljant! Ik hoop je later dit jaar te zien in Halberstadt voor deze echt unieke ervaring. Je kunt je plaats reserveren op de workshoppagina. Voor mijn Journeyman Patrons: Ik heb een korte video voorbereid waarin ik door het bovengenoemde boek blader.
0 Comments
Misschien moet deze blogpost een waarschuwing bevatten dat er een grote kans is dat je geld uitgeeft na het lezen ervan ... De Abegg-Stiftung heeft een nieuw boek gepubliceerd. In het Engels deze keer! Enkele jaren geleden restaureerden ze het altaarstuk uit El Burgo de Osma en het nieuwe boek beschrijft ongelooflijk gedetailleerd wat ze hebben ontdekt over het borduurwerk. Van de gebruikte materialen tot de volgorde van het werk. Het is zo gedetailleerd dat een bekwame borduurder of groep borduurders een kopie zou kunnen maken. Dit is een boek dat de moeite waard is om op de plank te hebben. Ook als het betekent dat je een tijdje droog brood moet eten om het te kunnen betalen. We zitten nog in de vastentijd, dus dat past mooi :). Laten we eens kijken! Het geborduurde altaarstuk uit El Burgo de Osma is het enige in zijn soort dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. Het werd gemaakt rond 1460-1470 in Castilië (Spanje) voor bisschop Pedro de Montoya. Het altaarstuk is momenteel ondergebracht in het Art Institute of Chicago (Inv. nr. 1927.1779a-b) en bestaat uit twee stukken. Het bovenste deel toont vier scènes: de Geboorte van Christus aan de linkerkant, Maria met baby Jezus in het midden met de kruisiging boven en de aanbidding van de wijzen aan de rechterkant. Het onderste stuk toont de opstanding in het midden geflankeerd door drie apostelen aan elke kant. Het bovenste deel meet 161,5 x 200,5 cm en het onderste deel meet 89,5 x 202 cm. Beide delen zijn all-over geborduurd met gouden en zilveren draden, gekleurde zijde, spangles en parels. Het grootste deel van het boek bestaat uit een 100 pagina's tellend hoofdstuk over borduurmaterialen en -technieken geschreven door Bettina Niekamp. Ze heeft meer dan 200 verschillende combinaties van draden en steken/technieken op het altaarstuk geïdentificeerd. En ze beschrijft ze tot in detail. Samen met de vele gedetailleerde foto's in het boek, ben je in staat om ze allemaal te identificeren. Je bent een tijdje zoet, maar het is absoluut mogelijk. Een van de borduurtechnieken is de overdraaide zijdetechniek voor het weergeven van realistische boomtoppen, grasvelden en aarde. Deze techniek is bekend van het 17e-eeuwse Engelse stumpwork. Ook de vele padding technieken zijn intrigerend. Linnen gevuld met wol vormt de basislaag voor de pilaren. Vervolgens wordt dik garen toegevoegd voor extra textuur voordat het eigenlijke goudborduren begint. Het borduurwerk is voornamelijk uitgevoerd in zeer vakkundig gearceerde splijtsteek. Maar er is ook een vorm van or nue. En voor een meer realistische weergave van bepaalde details werden veelkleurige draden gebruikt. Ze werden gemaakt door verschillende zijden filamenten in de naald te combineren. Het borduurwerk is ook verfraaid met twists gemaakt van verschillende hoeveelheden en combinaties van passing thread. Het boek heeft ook een hele sectie met paginagrote platen van de verschillende delen van het borduurwerk. Je kunt urenlang naar het verbazingwekkende detail kijken. Verdere hoofdstukken beschrijven de tijd en het leven van bisschop Montoya, de kunsthistorische context, de iconografie in relatie tot het gebruikte materiaal en borduurtechnieken, laatmiddeleeuws borduurwerk in Aragon en een casestudy over gewaden uit Barcelona. Met 427 pagina's is er veel te ontdekken!
Het boek is direct te bestellen bij de Abegg-Stiftung in Zwitserland. Het kost CHF 85 + verzendkosten. Het lijkt niet beschikbaar te zijn bij het Art Institute of Chicago. Het feit dat dit boek in het Engels is verschenen in plaats van in het Duits is een echt pluspunt. Laat de Abegg-Stiftung weten dat we dat waarderen, mocht je het boek bestellen. Misschien komen ze zo op het idee om een aantal van hun steengoede oudere publicaties te vertalen. Mijn Journeyman Patrons kunnen een korte video bekijken waarin ik door het boek blader. Ook leuk: Katherine Diuguid geeft komende zondag een MEDATS-lezing over haar sampler met borduurtechnieken die op het altaarstuk te zien zijn. Toen ik vorig jaar verhuisde, was ik langere tijd niet gesetteld genoeg om aan de achtergrond voor het aurifries te gaan beginnen dat ik zal onderwijzen voor de Alpine Experience. Ik wist wat ik wilde maken en wist ook welke kleuren ik wilde gebruiken. Het vinden van de juiste mindset om te beginnen met borduren duurde iets langer. Maar ik ben eindelijk in het diepe gesprongen! De komende maanden zul je regelmatig updates tegenkomen op het blog. Vandaag beginnen we met het ontwerp, de opzet en het eerste stukje borduren. My Journeyman Patrons kunnen PDF-instructies downloaden voor het borduurgedeelte. Het ontwerp is een combinatie van elementen die te vinden zijn op een serie aurifriezen op een kazuifel in museum Catharijneconvent in Utrecht. Hoewel ik deze keer alleen de achtergrond zal onderwijzen, kan deze worden gecombineerd met de or nue-figuur van Elisabeth van Thüringen die ik vorig jaar heb onderwezen. Beide projecten kunnen echter prima op zichzelf staande borduurwerken zijn. Om dit te illustreren, zal mijn geborduurde versie van de achtergrond de ruimte voor een figuur volledig weglaten. Ik heb mijn slate frame opgezet met een stuk 46 ct even-weave linnen. Het ontwerp is overgebracht met behulp van de traditionele prick en pounce methode. In plaats van verf heb ik inkt en een penseel gebruikt om de puntjes met elkaar te verbinden. Hoewel inkt zich een beetje verspreidt, vind ik het fijner dan verf. In de meeste gevallen zal verf afbladderen tijdens het borduren. Het is extreem moeilijk om de consistentie precies goed te krijgen, zodat het dat niet doet. Inkt sijpelt in de stof en kan dus niet schilferen. Het eerste element dat ik geborduurd heb, is de beroemde tegelvloer. Het is gemakkelijk borduren en perfect voor de start van zo'n groot project! Middeleeuws borduurwerk bestaat vaak uit meerdere lagen borduurwerk op elkaar. De tegelvloer is geen uitzondering. Aan de ene kant helpt dit bij het geven van een gevoel van diepte. Het borduurwerk is minder vlak. Aan de andere kant stelt het de borduurder in staat om de uiteinden van zijn draden te verbergen. Blootliggende draaduiteinden, hoe goed ook vastgestikt, kunnen na verloop van tijd ontrafelen. In naam van duurzaamheid is het belangrijk om zo min mogelijk starts en stops van de gouddraden te hebben. Onze tegelvloer is een goed voorbeeld van hoe dit is bereikt. De rijen gouddraad bestaan uit een enkele lange draad Stech. Er zijn slechts twee ‘staartjes’: één aan het begin en één aan het einde. De draad loopt aan de voorzijde langs de rand van de tegelvloer. Door ervoor te zorgen dat je deze 'bocht' mooi vlak hebt liggen, kun je hem nauwelijks zien in het afgewerkte stuk. Bovendien is deze rand bedekt met een rood lint in het originele middeleeuwse stuk. Best knap toch?
Voordat we ingaan op het namaken van een 11e-eeuws goud- en zijdeborduurwerk, wil ik die lieve mensen bedanken die al een Patron zijn geworden. Heel erg bedankt! Het schrijven van een wekelijkse blog over middeleeuws (goud-) borduren en aanverwante onderwerpen in het Engels, Duits & Nederlands neemt veel van mijn tijd in beslag. Als je het blog leuk vindt (vooral de beschikbaarheid in jouw eigen taal), overweeg dan om mecenas te worden. Je kunt kiezen tussen het spenderen van een wekelijks kopje koffie (Apprentice) of een beetje meer geven en dan krijg je een extraatje bij elke gepubliceerde blogpost (Journeyman). Alle Patrons hebben toegang tot regelmatige 'behind the scenes' posts. Jouw maandelijkse bijdrage maakt echt een verschil! Laten we nu mijn herschepping van een gouden vogel van de zogenaamde Wolfgangskasel uit de Domschatz Regensburg verkennen. Restauratiewerkzaamheden aan de 11e-eeuwse Wolfgangskasel hebben licht geworpen op de volgorde waarin het borduurwerk is ontstaan. Ten eerste werden de contouren gestikt op een laag zijden keper ondersteund door een laag linnen. De contouren zijn gestikt in rode en donkerbruine zijde. Daarna werden de gouden delen gevuld met gouden draden. Waarschijnlijk om het borduurwerk verder te verstijven, werd nog een laag linnen toegevoegd voordat de resterende delen werden gevuld met gekleurde zijde. We weten dat de geborduurde aurifriezen in latere tijden vaak verstijfd werden door papier op de achterkant te lijmen. Het hele proces van beginnen met rode en donkerbruine contouren en vervolgens de andere delen invullen, doet me denken aan hoe verluchte manuscripten werden gemaakt. De volgorde van het werk en de gebruikte kleuren lijken sterk op elkaar. Net als het ontwerp. Het is goed mogelijk dat het ontwerp op de zijde is getekend door een persoon die ook aan verluchte manuscripten heeft gewerkt. Begin augustus kun je leren je eigen 'avis aurea' te maken in een tweedaagse workshop in openluchtmuseum Glentleiten. Je leert een professioneel slate frame op te spannen en het ontwerp op de middeleeuwse manier over te brengen: met poeder en inkt. De eigenlijke borduursteken (steelsteek, splijtsteek en couching) zijn niet erg moeilijk te leren. In plaats daarvan zal de nadruk liggen op het zo regelmatig mogelijk uitvoeren ervan. Alle steken zijn in dit geval 'vrij' borduurwerk. Je hoeft niet te tellen je werkt niet op aftelbare stof. In plaats daarvan bepaal jij de plaatsing van de steek en de steeklengte. Het originele 11e-eeuwse borduurwerk op de Wolfgangskasel is zeer, zeer fijn. Het heeft ongeveer 40 parallelle gouddraden per centimeter. Ik kon er zo'n 32 halen. Helemaal niet slecht! Zoals je op de foto hierboven kunt zien, is er zeker ruimte om meer draden naast elkaar te leggen. Maar niet met de dikte van de rode zijden draad die wordt gebruikt. Het splitsen van Chinese platte zijde is niet gemakkelijk voor beginnelingen. En ik wilde niet dat men zou wanhopen. Daarom splitsen we de platte zijde maar twee keer. Om 40 draden per centimeter te halen, moet je de zijde minstens vier keer splitsen. Alles over dat experiment lees je hier.
Ik realiseer me dat naar Glentleiten komen om mijn workshop bij te wonen voor de meesten van jullie niet mogelijk is. Zou je in plaats daarvan geïnteresseerd zijn in een online versie? De online versie zal bestaan uit een borduurpakket (de juiste materialen zijn helaas niet makkelijk te verkrijgen) en video-instructies in het Duits of het Engels. Laat het me weten in de reacties hieronder als dit iets is waar je in geïnteresseerd bent! Literatuur: Hubel, A. (Ed.), 1976. Der Regensburger Domschatz. Schnell & Steiner. |
Wil je op de hoogte blijven van mijn borduuravonturen? Schrijf je in voor mijn wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van nieuwe blogs, cursussen en workshops!
Vond je mijn blog leuk? Overweeg dan alstublieft om een donatie te doen of om Patron te worden, zodat ik lekker bezig blijf en mijn blog zonder advertenties kan voortzetten!
Archieven
January 2024
Categorien
All
|