Vorige week was ik aanwezig op de CIETA-conferentie in het Nationaal Museum in Zürich, Zwitserland. Een directe treinverbinding tussen München en Zürich maakte het bijwonen wel zeer eenvoudig. De drie dagen waren gevuld met geweldige lezingen over archeologisch en historisch textiel en vezels. Het onderwerp varieerde van neolithische bastschoenen tot de middeleeuwse graven van bisschoppen tot Dharma-transmissiegewaden (Google dit omdat het fascinerend is!). Op de vierde dag hadden we de mogelijkheid om een van de vier verschillende excursies bij te wonen. Ik ging naar Bern en naar Riggisberg om de Abegg Stiftung te bezoeken. Daarover meer in de blogpost van volgende week. Laten we beginnen met het Nationaal Museum in Zürich. Ik ontdekte daar iets heel bekends!

Maar laten we dit in chronologische volgorde behandelen. Hier zie je een kazuifel met een geborduurd kazuifelkruis gemaakt in het laatste kwart van de 15e eeuw in Het Zuiden van Duitsland. Het maakte ooit deel uit van de textielschat van de abdij van Rheinau. Hoewel nu zeer beschadigd, moet het zijde-, goud- en parelborduurwerk ooit heel mooi zijn geweest.

Omdat het borduurwerk erg beschadigd is, kunnen we de prachtige ondertekening met monochrome schaduwen zien. Dit hielp de borduurwerker om het ontwerp correct in te vullen. Dit kazuifelkruis is ook een zeldzaam voorbeeld waarbij de zonnige spiralen van de achtergrond daadwerkelijk op de stof zijn getekend. Inmiddels heb ik het gevoel dat wanneer deze zonnige spiralen heel regelmatig en netjes gewerkt worden dat er waarschijnlijk een tekening aanwezig is. Wanneer de zonnige spiralen lukraaker zijn, gebruikte de borduurwerker waarschijnlijk de vingers als meetinstrument. Beide benaderingen werken prima, maar geven iets andere resultaten.

Hoewel buiten mijn onderzoeksgebied, vond ik ook deze afbeelding van een borduurster. Het maakt deel uit van een wandkleed gemaakt in 1601 in Konstanz of Oost-Zwitserland. De afgebeelde dame is Luiga Morrel die waarschijnlijk het hele stuk heeft geborduurd. Ze was lid van een rijke familie en besloot haar familieleden af te beelden terwijl die alledaagse klusjes deden.

En last but not least ontdekte ik nog een 17e-eeuws linnen kazuifel uit Tirol! Dit kazuifel heeft die karakteristieke grote bloemen gestikt in ongedraaide zijde. De steek is een soort Bayeuxsteek, maar dan met een twist. Om  zeer scherpe punten op bladeren en bloemblaadjes te bereiken, wordt de gelegde zijde vaak op zijn plaats gedrukt met de couching steken. Als je meer wilt weten, bekijk dan mijn blogpost. En als je nog meer wilt leren en zelf wilt beginnen met het borduren van deze prachtige zijden bloemen, koop dan mijn eBook over linnen gewaden uit Tirol!

Wanneer archeologisch textiel en vezels jouw ding zijn, overweeg dan om lid te worden van CIETA. Je moet wel een formele aanvraag indienen, maar ik heb me laten vertellen dat het lidmaatschap bijna nooit wordt geweigerd. Het kost gewoon een beetje moeite en tijd. De conferenties staan ook open voor niet-leden. En eerlijk gezegd heb ik tijdens mijn academische carrière veel conferenties bijgewoond, maar deze was veruit de beste ooit. De deelnemers waren erg aardig en iedereen sprak met iedereen. Studenten in gesprek met professoren. Makers spraken met onderzoekers. En free-lancers spraken met curatoren van grote collecties. Het was een geweldig evenement!